Onlangs werd de omgevingsvisie door de gemeenteraad vastgesteld. In de omgevingsvisie legt de gemeente haar ambities en beleidsdoelen voor de fysieke leefomgeving voor de lange termijn vast. De omgevingsvisie helpt bij de aanpak van maatschappelijke opgaven, zoals een klimaatneutrale samenleving, mobiliteit en een gezonde fysieke leefomgeving. Als ChristenUnie vinden wij deze omgevingsvisie 2040 van belang en willen daarom actief bijdragen om deze visie echt toekomstbestendig te maken. Daarom hebben wij voor deze omgevingsvisie 3 amendementen ingediend. Het betreft hier de volgende thema's, sociale koop, erfpacht en uitleglocaties.
Farao had eens een droom. Uit de rivier kwamen 7 mooie vette koeien, vet van vlees en ze graasden in het gras. Er kwamen ook 7 lelijke magere koeien uit de rivier. En deze magere koeien vraten de mooie vette koeien op. Maar de magere koeien bleven mager. Diezelfde nacht kreeg Farao nog een droom. 7 aren in een halm, vet en goed. En 7 dunne aren die de volle aren verslonden. Het was Jozef die de dromen uitlegde. De 7 vette koeien en de 7 goede aren, stonden voor 7 jaren van overvloed. En de 7 magere koeien en de 7 dunne aren stonden voor 7 jaren van hongersnood. Gelukkig waren deze dromen niet alleen een waarschuwing, maar kwam Jozef ook met een advies. Neem gedurende de 7 jaren van een overvloed een 5e deel en bewaar het, als voorraad voor de 7 jaren van hongersnood. Nou wil ik niet zeggen dat we 7 jaren van overvloed achter de rug hebben, want we hebben crisis na crisis te verduren gehad. Maar we waren als gemeente financieel stabiel. En ik hoop ook niet te zeggen dat we 7 jaren van hongersnood tegemoet gaan. Maar wat de ChristenUnie betreft kunnen we wel wat leren van deze dromen.
De afgelopen periode is Rick bezig geweest met de wijkmedia in Arnhem. Alle wijken in Arnhem hebben een wijkkrant en veel van hen hebben ook een wijkwebsite en een pagina op de belangrijkste social media (vaak Facebook en X). Een tijd geleden bereikten ons berichten dat het niet goed ging met deze wijkmedia. In een aantal wijken vreesde men dat wijkkranten moesten stoppen vanwege financiële problemen, anderen hadden moeite met het vinden van vrijwilligers voor dit specifieke werk.